[EN]
Once in several weeks, my stomach protests against the (local) food, as it did last night. Nothing special, except that it makes me feel too weak to cycle. Having a forced "rest day" n a tiny village with nothing else to do, it makes a perfect timing to update my blog with some new stories...
Somehow, approximately a month ago, exactly the same thing happened. So I will start from there on.
Although I did not cycle much during this month, I took some other challenges (as doing nothing and being lazy is not my thing :)
I climbed mount Rinjani (app. 3750 m), which was really a nice experience of hiking, camping, too many resting (and waiting), aching mussles and an amazing sunrise at the summit! (Pictures will follow..)
Since I had no money left, and there was no ATM, I had to step on my bike again the day after we descended (aaauw!!) I spent two nights at Gili Air (again) to take some rest and celebrate my birthday.
Thereafter, my intentional plan had been to cross to Bali and cycle the north coast. But a good thing about travelling alone is that you can change plans any time you want, so 1h before the boat departed, I changed my mind and ended up at a small boat taking me back to the mainland of Lombok again, instead of heading to Bali.
Cycled to Mataram (for the 2nd time) to extend my Visa (with the help of my local sponsor Munawir :).
In Kuta Lombok, I waited for my Visa to be ready and meanwhile took some surflessons (since in the end, I could not stand having visited one of the most famous surfcountries and did not even try it myself). At the beautiful bay of Selon Blanak
 |
| Selon Blanak, at sunset when all surfers have returned to Kuta |
I stood for the first time on my board. And this feeling it gave me (woehoe!!) became a bit addictive. So I ended up spending 1,5 week in Kuta Lombok, a relaxing place where I met so many nice people, surfing almsot every day (with varying successes..) After those days, my arms and skin were so sore, and a lot of people I met also left again, that I got the feeling that it was time for me to leave as well.
So I picked up my old plan, crossed to Bali and headed towards the north coast. It felt good to be on the road again and to discover new places and new people!
So here I ended up in this mountain village of Munduk, with a beautiful view to both west (slopes dotted with tiny villages and rice fields with in the very end the ocean) and east (green jungled hills and in the distance peaks the vulcano, my route for tomorrow..) Those last two days of cycling in the mountains have probably been the most beautiful and rewarding days of my trip untill now! Cycling uphill (langsam, langsam), taking smaller roads with not too much traffic, time to watch the scenery (of ricefields and kopie (luwak) plantations) pass by, with everywhere the scent of clove (which, as nutmeg and cinnamon) the Balinese themselves actually dont use, but only grow for export (to e.g. Belanda (Holland)).
My plans for the next days will be to continue to south Bali, surf there as well for several days, and then fly to Sumatra. Probably a challenging and much more local experience.. Let`s see!
 |
| Rough, grey pebbled beaches |
 |
| Ricefields, greener then green |
 |
| What else do you need to be happy? |
 |
| Sunset at Lovina |
 |
| The way I try to learn some Bahasa Indonesia.. |
Climbing those vulcano`s in prospect
[NL]
Om de paar weken protesteerd mn maag tegen het (lokale) eten hier, zoals ook afgelopen nacht gebeurde. Niets ernstigs, maar daardoor voel ik wel te slapjes om te fietsen. Aangezien ik nu dus een gedwongen rustdag heb in een klein dorpje met niets anders te doen, is dit dus een goed moment om mn verhalen weer eens te updaten.
Op de een of andere manier gebeurde precies hetzelfde ongeveer een maand geleden (waardoor ik mn vorige verhaaltje schreef). Hoewel ik niet veel gefietst heb afgelopen maand, heb ik me wel aan wat andere uitdagingen gewaagd (aangezien ik echt niet niets kan doen..)
Ik heb de Rinjani beklommen (ong. 3750 m), wat een mooie ervaring was, wandelen, kamperen, heel veel wachten en `rusten`, pijnlijke beenspieren en een prachtige zonsopkomst op de top! (Fotos volgen..).
Aangezien ik geen rupiahs meer had en er ook nergens een pinautomaat was, was ik gedwongen de dag na terugkomst alweer op de fiets te stappen (aaauw!!) Ik fietste naar Gili air (2e keer), waar ik wat rust nam en mn verjaardag vierde.
Mn oorspronkelijke plan was over te steken naar Bali en langs de noordkust te fietsen. Maar een van de mooie dingen van alleen reizen is dat je op elk moment je plannen kunt wijzigen. Dus een uur voordat mn eigenlijke boot vertrok, besloot ik toch naar Lombok te gaan, en stapt ik op n klein bootje wat me weer naar het vaste land van Lombok bracht.
Voor de 2e keer fietste ik naar Mataram, om daar mn Visum te verlengen. De wachtdagen bracht ik door in Kuta Lombok, om toch eens wat te surfen (ik kon toch niet een aantal maanden reizen in een vd beroemste surflanden en het niet eens zelf geprobeerd hebben..) In de mooie baai van Selon Blanak lukte het me voor het eerst n golg te nemen en te blijven staan op mn bord, wauw, wat een gevoel, joehoe!! Nu snap ik de verslaving wel een beetje van de surfers. Uiteindelijk heb ik 1,5 week in Kuta Lombok doorgebracht, een relaxte plek met fijne mensen, bijna elke dag surfend (met wisselende successen).
Na die dagen voelden mn armen en huid zo pijnlijk, en waren veel mensen die ik ontmoet had ook weer vertrokken, dat ik het gevoel kreeg dat het ook voor mij tijd was om verder te gaan.
Dus hervatte ik mn oude plan en stak over naar Bali, richting noordkust.
Ja, en het voelde erg goed om weer op weg te zijn, weer nieuwe plekken en mensen te ontdekken!
Dus hier zit ik nu, in dit kleine bergdorpje genaamd Munduk, met een prachtig uitzicht zowel richting west (hellingen met kleine dorpjes en rijstvelden, met an de horizon de zee) als oost (groene bergen met jungle en in de verte de vulkaan, mijn route voor morgen..)
De laatste twee dagen fietsen waren misschien wel de mooiste en meest voldoenende tot nu toe! Langsam, langsam bergop, kleinere weggetjes met minder verkeer, tijd om om me heen te kijken en te genieten van het landschap (rijstvelden en kopie(Luwak) plantages, en overal de geur van kruidnagel die me tegemoet komt. (Vreemd genoeg gebruiken de Balinezen zelf geen kruidnagel, en evenmin nootmuskaat en kaneel, maar verbouwen ze het overal, voor de export (naar vnl Belanda (NL))
Mijn plan voor de komende dagen is om naar zuid Bali te fietsen, hier ook weer een paar dagen te surfen, en dan naar Sumatra te vliegen.
Waarschijnlijk een stuk avontuurlijker en meer local... Ben benieuwd!
